Ik loop een beetje achter omdat ik geen wifi in het hotel heb, maar hierbij een stukje over eind vorige week.

De laatste paar dagen gingen vooral om de reis van Cairo naar Aswan. Ik zou vrijdag op zaterdag met de slaaptrein reizen, en had het hotel het ticket laten regelen. Het belangrijkste wat ik graag nog wilde zien in Cairo was het Egyptisch museum. Het museum waar je moet zijn als je hier in Egypte bent, met als pronkstuk natuurlijk de mummie van Toetankamon, met alle bijbehorende rijkdommen (bijv. zijn gouden dodenmasker).

De nachttrein vertrok pas om half negen, en daarom besloot ik om het 's ochtends rustig aan te doen, en aan het begin van de middag richting het museum te gaan. Er was een grote demonstratie aan de hand, en om één of andere reden kwam een assistent-professor van het museum naar me toe lopen, om te vertellen dat het museum gesloten was. Ik kon maar beter even naar het kunstmuseum gaan om te wachten tot na de demonstratie. Hij zou me de weg wel wijzen. Natuurlijk loop ik met hem mee, en hij vertelt dat ik als ik in het Egyptisch museum ben, ik maar even naar hem moet vragen. Dan gaat hij me laten zien met wat voor project hij op het moment bezig is. Na een gezelIlig gesprekje komen we echter uit bij een parfumwinkeltje, volgens hem is het kunstmuseum pas een half uur later (na de bidtijd van de moslims) open. Ik moet maar even binnenkomen voor een kopje thee. Natuurlijk was ik al wat achterdochtig, maar omdat zijn engels niet super is, denk je dat je misschien iets verkeerd hebt verstaan. Maar nu is het duidelijk dat hij me alleen maar binnen wil halen, in de hoop me iets te verkopen. Nadat hij zijn verhaal heeft gedaan, en me van alles heeft laten ruiken, bedank ik hem vriendelijk voor de thee, en verlaat de winkel.

Natuurlijk loop ik hierna regelrecht naar het museum, dat gewoon open is (ondanks dat er wel wat extra 'tourism police' is). Het museum van binnen weerspiegelt het Cairo buiten, het is namelijk chaos. Ze proberen alle objecten aan je te laten zien, en er staan overal verschillende bordjes met uitleg bij. Bij sommige dingen staan duidelijk meerdere bordjes van tientallen jaren oud, bij veel objecten staat helemaal niks. Nadat ik de eerste van vele gangen ben doorgesnuffeld, komt er een overzichtelijker stuk. Nu wordt ik echter al snel gevraagd het museum te verlaten, ze gaan namelijk sluiten. Het is vrijdag en dan sluiten ze eerder dan normaal, volgens de borden om 4 uur (had ik ook niet eens om gedacht), maar ze sluiten zelfs al om half 3.

Dan moet ik over anderhalve maar een dag eerder terug naar Cairo om de rest te zien....

De demonstratie heeft een gigantische groep mensen naar Cairo gebracht, en voor de zekerheid ga ik aan de overkant van de Nijl maar even een hapje eten. Na op een drijvend restaurant te hebben genoten van het eten, de zon, de nijl en een interessant boek, ga ik rond zes uur op weg naar het station van Giza. Met die demonstratie weet je nooit hoe lang je erover doet, en dan kan je maar beter wat eerder weg. De chauffeur van het hostel weet echter de perfecte route te vinden en om half zeven sta ik op het station.

4,5 uur later komt mijn trein aan... Hmm, das wat jammer, het hoofdstation in Cairo is onder water gelopen (of zoiets) en alle treinen hebben extreme vertraging. Het is een redelijk nette en schone trein, redelijk vergelijkbaar met de hotels waar ik zit. Dat betekent dat het wel lekker schoon is, maar dat veel wat gedateerd aandoet, of wat afwerking kan gebruiken (zoals een nieuw kitrandje in de badkamer). Helaas slaap ik niet goed in de trein, en als ik na een redelijk aparte wandeling door Aswan in het hotel kom, gebruik ik de rest van de middag om de slaap in te halen.

Vandaag ben ik in het Nubisch museum geweest en hier kan het Egyptisch museum nog wat van leren. Dit is echt een fantastische plek om heen te gaan. Er is een goede selectie van voorwerpen gemaakt, en er is een schat aan extra informatie te vinden over alle mogelijke tijdperken van de Nubische geschiedenis. Ook is er een grote, mooie en rustige tuin met een aantal bezienswaardigheden (een aantal Fatimidische graven, een oud Nubisch huis, en een grot met verplaatste rotstekeningen). Al met al heb ik hier vijf uur doorgebracht! Hierna zoek ik een plekje waar ze Falafel verkopen, en geniet op een rustig plekje aan de Nijl heerlijk van een zonsondergang in Aswan.

Dan nog een klein stukje over de mensen. De tourism police is overal waar toeristen komen aanwezig. Ze gaan hierin af en toe behoorlijk ver. Ik stond op mijn trein te wachten op een voetgangersbrug (de enige rustige plek op een station waar alle treinen meer dan twee uur te laat waren), en er kwam een andere toeristentrein aan. Deze politieagenten kwamen toen met zijn vieren (waaronder twee met automatisch wapens) om alle arabieren van de brug af te sturen.

Verder zijn de mensen hier een wereld van uitersten, aan de slechte kant bijvoorbeeld deze zogenaamde professor van het museum, extreem veel bedelaars of verkopers van wat dan ook (Veluca tripjes, drugs of gewoon water), en tot slot dieven. Ik ben er namelijk redelijk zeker van dat tijdens mijn wandeling naar het hotel iemand mijn opladers uit mijn tas heeft gejat, om zijn vriendje ze vervolgens terug te laten bezorgen. Ik was hier niet zeker van, dus ik heb deze man uit dank 2 pond aangeboden, toen hij dit niet aan wilde nemen omdat hij meer wou, heb ik 'm bedankt voor het terugbrengen. Aangezien ik weigerde meer te geven, wou hij later die twee pond natuurlijk wel hebben. Heeft ie niet gekregen...

Aan de andere kant heb je ook erg leuke ontmoetingen. Ik ben meerdere toeristen tegen gekomen die ook in hun eentje reizen, alleen de meesten zijn een stuk ouder dan mij (30 a 40). Met allemaal heb ik er leuke gesprekken gehad. In het Egyptisch museum kwam ik een jongen uit Cairo tegen die vroeg of ik Duits sprak, en of ik even met hem in het Duits over het museum wilde praten. Hij studeert Duits, en wilde heel graag even oefenen. Ook vanmiddag kwam ik aan de Nijl iemand tegen, een leraar op het eiland Elephantine (in de Nijl). Hij nodigde me uit om naar zijn school te komen, en wilde graag even met mij praten over boeken en studies. Hij was een cursus Duits aan het doen, en toen ik hem daarnaar vroeg, wilde hij graag wat hulp bij het lezen, en bij zijn uitspraak. Ook dat heb ik met plezier gedaan.

Tot slot: de plannen zijn wat aan het veranderen, ik wil heel graag even weg van alle bedelaars en verkopers, en zit er aan te denken om met een cruiseboot de volgende reis naar Luxor te maken. Dit, en het feit dat ik een dag eerder naar Cairo wil, zorgt ervoor dat ik waarschijnlijk niet naar Alexandrië kan. Ergens is dit jammer, maar het maakt mijn reis stukken relaxter, en scheelt me heel veel gereis per trein. Ook heb ik van een meerdere toeristen gehoord dat Alexandrië een beetje een tegenvaller is, het heeft een rijke geschiedenis (denk aan de vuurtoren en bibliotheek), maar daar is nog maar weinig van over. Ik wil hier graag nog een keer heen, maar het zit er waarschijnlijk deze vakantie niet in.